Ξημερώματα Δευτέρας, στ’ ανατολικά της Εδέμ, και μια καμπάνα ηχεί, εδώ … ή κάπου αλλού … Τι είναι σήμερα? Μήπως κάποιος γιορτάζει?
Μια γάτα πίσω από το συρματόπλεγμα τεντώνεται νωχελικά λες κι η καμπάνα σήμανε την έναρξη και της δικής της μυστικής ιεροτελεστίας. Τεντώνω κι εγώ το χέρι μου αλλά χάνεται. Αναρωτιέμαι αδιάφορα που θα το ξαναβρώ και κοιτάζω ψηλά. Δυο τρια πουλιά δείχνουν σα σημεία στίξης στον αχνογάλαζο ορίζοντα.
Η μέρα με κοιτάζει ακόμα κι όταν εγώ χάνω το βλέμμα μου. Ξημέρωσε!
Βρίσκω ξανά το χέρι μου τυχαία. Αφήνει ίχνη από μελάνι σ’ ένα κομμάτι χαρτί. Αυτά που γράφω δεν τα καταλαβαίνω ούτε εγώ η ίδια. Χάθηκα πάλι! Δεν ξέρω σε ποιο σημείο ακριβώς αλλά έχασα το δρόμο μου … Ξημέρωσε!
Είναι ώρα να επινοήσω νέους δρόμους!
| Vitali Eleni - Iso... |
