Με την ταινία του Singapore sling κατάλαβα ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να κρύβει στην ψυχή του θεούς και δαίμονες και η προσπάθεια να τους εξισορροπήσει είναι ... το έργο της ζωής του!
στον Luciano Pavarotti...
Ήταν το καλοκαίρι του 1991 που τυχαία έπεσε στα χέρια μου μια ζωντανή ηχογράφηση της όπερας Turandot του Puccini. Η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου ύπο τη διεύθυνση του Zubin Mehta. Joan Sutherland ως Turandot, Montserrat Caballe ως Liu ... κι άλλα μεγάλα ονόματα που ως τότε δεν μου έκαναν καμιά εντύπωση...
Αυτό που μου έκανε εντύπωση όμως ήταν η φωνή του Luciano Pavarotti στον ρόλο του Calaf. Η φωνή που μου άνοιξε την πόρτα στον μαγικό, παραμυθένιο κόσμο της όπερας.
| Luciano Pavarotti ... |
2 σχόλια:
...κι αυτο ηταν και το μεγαλειο του..οτι ανοιξε τα ματια σε πολλους που θεωρουσαν την Οπερα "εξευγενισμενη", "ειδικη ακροαση", "δυσκολη","των πλουσίων",αδιαφορη ή ανυπαρκτη...
κι ομως ειναι τοσο μεσα απο τη ζωη..και καλλιεργει τοσο τη ψυχη...
σου αφηνω τους αγαπημενους μου στιχους απο το una furtiva lagrima
που ακουω παλι και παλι...
Ενα κλεφτό δάκρυ
στα μάτια της ξεπήδησε
τα νιάτα που γλεντούν
φαίνεται ζήλεψε..
Τι περισσότερο να ζητήσω;
Μ’ αγαπά,το βλέπω
μια μόνο στιγμή τους παλμούς
της καρδιάς της να νιώσω
Με τους στεναγμούς της να πνίξω
για λίγο τους δικό μου καημό
Ουρανέ,αν είναι δυνατόν να πεθάνω
Παραπάνω δε ζητώ.........
to ακουγα και πολλα χρονια πριν στα φοιτητικα μου....
και θα το ακουω πολλα ακομα -οταν κατεβω απο την σταση των τελευταιων ετων...
Στην δική μου περίπτωση το "άνοιξε τα μάτια" είναι απολύτως σωστό. Διένυα το τέλος της εφηβείας μου και τα ακούσματα μου περιορίζονταν στα 45αρια δισκάκια των Beatles (της μαμάς) του Charles Aznavour (του μπαμπά), και τις ροκιές του κιθαρίστα boyfriend. Νομίζω ότι τότε συνειδητοποίησα ότι η μουσική δεν έχει όρια, ούτε ετικέτες. Ότι η μουσική είναι ο καλύτερος φίλος κάθε σκέψης μας.
Δημοσίευση σχολίου