Όταν το «εδώ» είναι ένας τόπος πολυτελούς εξορίας, όμορφος αλλά ξένος κι αλλόκοτος... και το «εκεί» ένα επέκεινα, αγαπημένο αλλά μακρινό και αποστασιοποιημένο ...
skip to main |
skip to sidebar
Αυτά που κρατάμε φυλακισμένα στην ψυχή μας... πίκρες, φόβους, ερωτηματικά. Αυτά που μας στοιχειώνουν, που γίνονται εφιάλτες τις νύχτες, κόβοντας την ανάσα μας. Αυτά που θέλουμε ν'αφήσουμε πίσω... αλλά όχι να λησμονήσουμε! Αυτά μου αρέσει να σιγοτραγουδώ... Όταν η διαθεσή μου είναι σε αποχρώσεις ... κυανές!
4 σχόλια:
Ο κήπος είναι αλμυρος
με το βαπόρι ως γλάστρα
και το γυαλί απέναντι
έλαμπε από πάστρα.
Τι έπαθες βαπόρι μου
κι είσαι αγκυροβολημένο;
Με χώμα με σκεπάσανε
και χόρτο ανθισμένο.
Σα βγεις στον πηγαιμό για το λιμάνι,
να εύχεσαι να είναι οργωμένος ο δρόμος.
Μα..... τη βάρκα - γλάστρα???
Ιερόσυλοι!Φυτέψαν την βάρκα!
(Επιτρέπεται να μελοποιήσω το ποιήμα? θα σου αναγνωρίσω πνευματικά δικαιώματα!!)
Μόνο αν κερδίζω και βαρκούλα. (Ευρύχωρη για να μπορώ να βάλω μαξιλαράκια να την κάνω γλάστρα-καναπέ.)
:-Ο ... Μήπως θα σε ενδιέφερε μια ντιζαϊνάτη μπανιέρα γι αυτο το σκοπό? Θα είναι πιο πρωτότυπη σαν ιδέα!
Δημοσίευση σχολίου