(...) Και μόνοι με τον ορίζοντα. Τα κύματα έρχονται απ' την αόρατη Ανατολή, ένα ένα, υπομονετικά. Φτάνουν μέχρις εμάς και πάλι υπομονετικά φεύγουν προς την άγνωστη Δύση, ένα ένα. Ατέλειωτη πορεία που δεν άρχισε ούτε τέλειωσε ποτέ ... Ποτάμια μικρά και μεγάλα περνούν, η θάλασσα περνά και μένει. Έτσι θα' πρεπε ν' αγαπώ, πιστά και φευγαλέα. Σμίγω με τη θάλασσα. (...)
Αλμπέρ Καμύ
Η θάλασσα μες στα χέρια μας
από "Το Καλοκαίρι"
2 σχόλια:
"Όλη τούτη την ώρα δεν υπήρχε τίποτ' άλλο πέρ' από τον ήλιο κι εκείνη τη σιγαλιά και το κελάρισμα της πηγής και τις τρεις νότες..."
Πράγματι δεν υπήρχε τίποτ'άλλο την ώρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία. Ένιωσα μάλλον παρείσακτη και αφού την τράβηξα, απομακρύνθηκα και άφησα τον κολυμβητή να απολαύσει τη στιγμή.
Δημοσίευση σχολίου