Έγραψα τη ζωή μου σ’ ένα χαρτί, μα το έχασα. Και κάθε μνήμη οπτική ή ακουστική σβήστηκε από το μυαλό μου τη στιγμή που γινόταν γράμματα, λέξεις, προτάσεις στο χαρτί.
Έχτισα λοιπόν ένα κόσμο, όπου όλα μου μοιάζουν. Ο αέρας μυρίζει θάλασσα, και οι στεναχώριες εξαφανίζονται, όσο υπάρχει κάποιος να τις διώχνει με τις χορδές μιας κιθάρας.
Στον κόσμο μου, τα όνειρα είναι ένα γαϊτανάκι γαλάζιων αποχρώσεων.…
Δεν προσπαθώ πια να θυμηθώ.
Discover Joe Satriani!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου