Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Βαθιά γαλάζια θάλασσα


Πάντα τη θάλασσα, άνθρωπε λεύτερε, θ' αγαπάς!
Αυτή είν’ ο καθρέφτης που κοιτάζεις τους βυθούς σου
στο κύλισμα τ' ατελείωτο του κύματος, κι ο νους σου
κλείνει κι αυτός την πίκρα της αβύσσου, της βαθιάς
Σ' αρέσει να βυθίζεσαι στο πέλαο που σου μοιάζει
να κλείσεις στην αγκάλη σου θες τον ωκεανό,
και της καρδιάς σου η τρικυμία καμιά φορά ησυχάζει,
τον άγριο του κι αδάμαστο ακούγοντας στεναγμό
Είστε κι οι δυο σας σκοτεινοί κι απόκρυφοι κανείς
ω άνθρωπε, δε μέτρησε την άπατη άβυσσό σου
κανείς δεν ξέρει, ω θάλασσα, τον πλούτο τον κρυφό σου,
τόσο με ζήλια κρύβετε τα μυστικά σας σεις!
Σαρλ Μπωντλέρ

Είμαστε αυτό που φανερώνουμε και αυτό που κρατάμε κρυφό: αυτό που μένει στην επιφάνεια, το ορατό, ο στρόβιλος που προκαλούμε σε κάθε μας κίνηση, και αυτό που βρίσκεται στο βάθος, το αόρατο, η σπουδαιότερη πλευρά του εαυτού μας। Ποιος θα μπορούσε ποτέ να καυχηθεί ότι μας γνωρίζει πραγματικά, όταν ακόμα και για τους ίδιους τους εαυτούς μας γινόμαστε συχνά ξένοι;

29 σχόλια:

done for είπε...

Καλή άνοιξη κύριε Sparrow. :-)

Blue είπε...

Come to join my crew, lad? Welcome aboard! :)
Καλή Άνοιξη Φαντασματάκι!

Natalia είπε...

May I join you aboard?

ανθρωπος και θαλασσα... τόσα μυστικά

τι φοβερή προσέγγιση έκανες lady?
με τρέλλανες
θα το παρω στο φλασακι μου
φιλιά

δεσποιναριον είπε...

Πολυ ομορφο μαι λειντυ.
Και πολυ αληθινο.
Τα φιλια μου και μια καλημερα.

Blue είπε...

@ Natalia
Welcome aboard Ναταλία!
(Σκέφτομαι να αλλάξω τη μουσική υπόκρουση και να βάλω το σαπιοκάραβο του Παπακωνσταντίνου!)
Σ'ευχαριστώ!

Blue είπε...

@Δεσποινάκι
Ευχαριστώ Δεσποινάκι μου.
Καλημέρα και δυό γλυκά φιλιά και από δω...

δεσποιναριον είπε...

Πες μου ειναι η δικη σου θαλασσα εκει κοντα σου?

Blue είπε...

Αν εννοείς τη φωτογραφία Δεσποινάκι, είναι η παραλία εδώ κοντά, που πάω τα παιδιά βολτά. Δυστυχώς δεν φαίνεται πολύ καλά έτσι που μικραίνει τις φωτογραφίες ο blogger!

δεσποιναριον είπε...

Τι λες χρυσουλι μου, οταν κανεις κλικ απανω τεραστια γινεται.

Blue είπε...

Μάλλον πρέπει να ενεργοποιήσω και πάλι το moderation στα σχόλια!
Τώρα είδα ότι έγραψες Δεσποινάκι.
Αν κάνεις κλικ πάνω πράγματι γίνεται τεράστια, αλλά θα προτιμούσα ένα απλά μεγάλο μέγεθος χωρίς να πρέπει να αλλάξεις σελίδα... μαζι με τη μουσική και το κειμενο...
(Πολλά ζητάω ε?)

δεσποιναριον είπε...

χμ, καλα εσυ θελεις τον μπλογκερ δικο σου.. δε γινεται!
ελαττωμα ογδοον, φαταουλικον πλασμα.

Blue είπε...

Χα! Ευτυχώς που ζήταγε μόνο εφτα το παιχνίδι... Που να έγραφα και το ένατο και το δέκατο!
Θα έχανες Δεσποινάκι μου πάσα ίδεα!

Talisker είπε...

Σε εχω ταυτισει με τη θάλασσα !!!

ποτε ανταριασμενη και αγρια
και ποτε ηρεμη και γλυκια!

-και παντα βαθια!!!

...mia dona blue!!

Talisker είπε...

Μηπως να απενεργοποιησεις και την λεκτικη επαληθευση???

οχι τιποτα αλλο αλλα εχω ολη την καλη διαθεση να αναλυσω και το ογδοο και το ενατο ελαττωμα!!

αχαχα ειμαι πανετοιμη!!!

Ανώνυμος είπε...

Κρίνοντας από το χρώμα σελίδας και ονόματος βαθιά γαλάζια είναι η θάλασσα
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΛΕ
γαλάζια είναι η θάλασα
γαλάζια η κυρά της

μπλέ διαθεσιμότητες.

Blue είπε...

@Talisker
Εγώ πάλι ταυτίζω όλους τους ανθρώπους με τη θάλασσα... εξ' ου και το ποστ... Εγώ και ο Μπωντλέρ... σκέτη παρακμή παιδί μου!!!
Πως απενεργοποιώ την λεκτική επαλήθευση? Δεν απενεργοποιήθηκε μαζί με το μοντερέισον?

Blue είπε...

@ector
Βαθιά γαλάζια, απαλά γαλάζια... τόσες ενδιάμεσες αποχρώσεις... αλλά γαλάζια!

μπλε καλοσωρίσματα και
μπλε ευχαριστίες :)

Ανώνυμος είπε...

Τη θάλασσA τη θάλασσα με τίποτε δε θ άλλαζα
μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο
ρίχνουμε βάρκα στα νερά του απείρου

ωκεανέεεεεε η κυρία σου μπλέ

Blue είπε...

Τη θάλασσα, ίσως άλλαζα με δυο φτερά,
ανέμελα να πέταγα σε σύννεφα λευκά
ψάχνοντας το ουράνιο αιώνιο γαλανό αυτό που με μια λάμψη μοναχά
ρόδινο κάνει από ντροπή το δειλινό

:)
Μετά από αυτό σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να στείλω στίχους μου στον Φοίβο...
Έκτωρ ελπίζω να μην περίμενες υψηλού επιπέδου απάντηση... Δεν έχω το δικό σου ταλέντο δυστυχώς!

Adrian Leverkühn είπε...

lady blue δική σας η μετάφραση του Μπωντλέρ; καλως σας βρήκα

ps:σχετικά με το φλιτζάνι του καφέ,κάποιες εξαρτήσεις είναι χρήσιμες.Δίνουν έναν λόγο να σηκώνεσαι από το κρεβάτι τις δύσκολες μέρες...

Blue είπε...

Καλωσορίσατε Adrian!
H μετάφραση είναι του Γιώργη Σημηριώτη από "Μπωντλαίρ - Τα Άνθη του Κακού" εκδόσεις Γράμματα.
Όταν ποτέ τολμώ εγώ να κάνω τέτοιες μεταφράσεις, συνηθίζω να ζητώ στο τέλος την επιοίκεια των αναγνωστών ...
Οφείλω να ομολογήσω ότι το υστερόγραφό σας, σας ανεβάζει πολύ ψηλά στην εκτιμησή μου. Άνθρωπος με κατανόηση των θετικών ή αρνητικών επιρροών μιας κούπας καφέ δεν μπορεί παρά να είναι φίλος μου!

Ανώνυμος είπε...

Λαίδη που τραγουδάς το μπλέ γιά σένα αυτό:

Από αυτόν τον ουρανό είναι το βλέμμα της
είναι το βλέμμα της γαλάζια μελωδία

Natalia είπε...

lady καλημερα κι απο δω

τι εγινε?
γιατι δεν δημιουργεις?
τεμπελιάζεις βλέπω...

το απογευμα θα σου στειλω μια προσκληση

Blue είπε...

@ector
Μ' έκανες να κοκκινήσω!
Σ'ευχαριστώ πολύ...

Blue είπε...

@Ναταλία
Μου έστειλαν δουλειά, κάπως απρόοπτα, νωρίτερα απο το προβλεπόμενο, και μπλόκαρα λίγο! Φροντίζω όμως να περνώ από τη γειτονιά καθημερινά για να μη σας χάνω! Περιμένω την πρόσκληση!!

Natalia είπε...

παρακαλώ ηρθαν οι προσκλησεις σας

δυο ειναι

να δουμε θα καταλάβεις?

Blue είπε...

Δύο ή Δύο σε ένα???
Σ'ευχαριστώ πολύ Ναταλάκι. Αύριο το πρωί παραδίδω τη δουλειά μου και στρώνομαι για το ποστ!

Ανώνυμος είπε...

Στην Κυρία του μπλέ:Βαθιά βαθιά είναι θάλασσα γαλάζια τα μαλλιά της(βένθος ματιών ,γαρυφαλέλαιο στου έρωτα το δόντι-κοκκινίζοντας ορίζοντα για λογαριασμό ημών των αναιδών).

Blue είπε...

Και ο ορίζοντας κοκκίνησε.... και σε λίγο θα αρχίσει να κοκκινίζει και το μπλογκ! Για λογαριασμό υμών των ευγενών!