H τραγικότητα του Μεσογειακού ήλιου είναι εντελώς διαφορετική απ’ την τραγικότητα στις χώρες της ομίχλης. Μερικά βράδια πάνω στην θάλασσα, στους πρόποδες των βουνών, η νύχτα πέφτει στην τέλεια καμπύλη ενός κολπίσκου και, μέσα απ’ τα σιωπηλά νερά, ανεβαίνει τότε μια πληρότητα γεμάτη αγωνία. Σ’ αυτά τα μέρη μπορείς να καταλάβεις πως οι Έλληνες άγγιξαν την απελπισία χάρη στην ομορφιά και στην καταπιεστική της δύναμη. Σ’ αυτή τη χρυσαφένια δυστυχία, η τραγωδία φτάνει στο αποκορύφωμά της.
Αλμπέρ Καμύ
Η εξορία της Ελένης
από "το Καλοκαίρι"
2 σχόλια:
"Ήταν (όμως) τόση η λάβρα, που ήταν αδύνατο να σταθώ ακίνητος κάτω από την εκτυφλωτική βροχή που έπεφτε από τον ουρανό."
Θα ήταν βροχή από στάχτες απώς η χθεσινή ... καυτή και πυκνή
Δημοσίευση σχολίου