Αυτά που κρατάμε φυλακισμένα στην ψυχή μας... πίκρες, φόβους, ερωτηματικά. Αυτά που μας στοιχειώνουν, που γίνονται εφιάλτες τις νύχτες, κόβοντας την ανάσα μας. Αυτά που θέλουμε ν'αφήσουμε πίσω... αλλά όχι να λησμονήσουμε! Αυτά μου αρέσει να σιγοτραγουδώ... Όταν η διαθεσή μου είναι σε αποχρώσεις ... κυανές!
2 σχόλια:
Θα κόβουν δρόμο, κι ένα δρόμο, μυρωδικό κι ευωδιαστό...
...άσπρα καράβια τα ονειρά μας.
Δημοσίευση σχολίου